Drogi rodzicu!

Twojego malucha czekają poważne zmiany w życiu. Dotychczas mama była zawsze gdzieś blisko. Maluch musi opuścić rano dom i udać się w obce mu miejsce, w którym jest inne światło, inne zapachy, inne głosy, inne zwyczaje. To co nowe i trudne, wcale nie musi być niedobre. Należy dziecko przygotować do takich sytuacji, aby potrafiło sobie z nimi poradzić.

1.Uprzedź malucha: "Już za tydzień /dzień, dwa/ idziemy poznać twoje przedszkole. Mam nadzieję, że będzie miło." Przypominaj mu o tym.

2.Opowiedz mu o przedszkolu: co tam się robi, czego się uczy. Nawet dorosły denerwuje się, wchodząc w nowe srodowisko, zmieniając pracę, miejsce zamieszkania, poznając nowych ludzi.

3.Przygotuj dziecko do rozstania z mamą, zostawiając je na dłużej np. u babci,lub cioci.

4.W domu ucz samodzielności - samodzielnego jedzenia, mycia rąk, korzystania z toalety, ubierania i rozbierania. Im dziecko jest bardziej samodzielne, tym łatwiej mu dostosować się do nowych warunków.

5.Ubranie dziecka musi być wygodne i nie może sprawiać kłopotów. Unikaj spodni na szelkach, z trudnymi do odpięcia guzikami. Rekawy swetra lub bluzki muszą być łatwe do podciągania. Buty i kapcie najlepsze są bez wiązania lub zapinane na rzepy /chyba, że są to buty ortopedyczne, zazwyczaj wiązane/

6.Czas pobytu małych dzieci w przedszkolu nie powinien być długi. Jeżeli to możliwe, w pierwszych dniach odbieraj dziecko po obiedzie. Do tak dużej zmiany warto przyzwyczajać powoli. Małe dziecko szybko się męczy, zwłaszcza kiedy ma dużo wrażeń.

7.Uwaga! Nie spóźniaj się z odbieraniem- jezeli obiecałeś, że przyjdziesz wcześniej, dotrzymaj słowa.

8.Pożegnanie powinno odbywać się bez pośpiechu, ale jednocześnie bez zbednego przedłużania samego momentu rozstania. Nie odprowadzaj dziecka w ostatniej chwili, kiedy zostało ci tylko pietnaście minut na dojazd do pracy. Maluch powinien mieć trochę czasu na pożegnanie się z tobą. Jeśli nie możesz wejść z nim do sali, posiedźcie razem kilka minut w szatni, a potem oddaj go pod opiekę wychowawczyni, pożegnaj się i wyjdź.

9.Nie oszukuj dziecka! Kiedy wiesz, że musisz już wyjść z przedszkola, uprzedź o tym dziecko, a jeśli trudno mu się z tobą rozstać, poproś o pomoc nauczycielkę. Czasem nieuchronne jest przytrzymanie dziecka, które płacze i wyrywa się. Zapewne serce bedzie się krajało, ale możesz być pewna, że gdy wychowawczyni przytuli małego i zapewni , że mama wróci jak najszybciej bedzie mogła- łzy szybko obeschną.

10.Dziecku bedzie raźniej, jeśli weźmie z domu ukochaną przytulankę. Czasami wystarczy , że maluch będzie miał przy sobie, coś co pachnie mamą i domem, co stwarza poczucie bezpieczeństwa.

11.Dziecko ma prawo płakać. W ten sposób wyraża swój smutek, wyładowuje napięcie, jakie w nim rosło. Jeżeli płacze w domu, w przedszkolu, po prostu przytul je, powiedz że je bardzo kochasz, że też bedziesz za nim tęskniła, że przyjdziesz po nie zaraz po pracy.

12.Jedną z najważniejszych rzeczy, które powinnaś robić, nie tylko wtedy gdy dziecko idzie do przedszkola, ale wtedy w sposób szczególny, to jak najczęstsze zapewnianie go o twojej miłości. Jedną z podstawowych potrzeb człowieka jest potrzeba bezpieczeństwa, a zaraz za nią przynależności i miłości. Te dwie potrzeby mogą być w niedostatecznym stopniu zaspokajane, zwłaszcza gdy dziecko wiekszość dnia przebywa w przedszkolu. Słowa "kocham cię", "będę tesknić" powinny być obecne w codziennym życiu. Bardzo ważne są pieszczoty, pocałunki, szczęście i podziw malujący sie na twarzy rodzica, gdy patrzy na dziecko. Ono powinno czuć, widzieć i słyszeć, że jest kochane.